Yenişehir ilçesi Fabrika Mahallesi’nde oturan Mehmet Zeki Aslan, 2015 yılında çalıştığı inşaatta yüksek gerilime kapılarak yaralandı. Aslan’ın, işlevini yitiren bacakları kaldırıldığı Dicle Üniversitesi Hastanesi’nde, elleri ise sevk edildiği Çukurova Üniversitesi Hastanesi’nde kesildi. Malulen emekli edilen ve tek başına ihtiyaçlarını karşılayamaz hale gelen Aslan’ın ihtiyaçlarını 5 yıldır eşi Saliha (35) ile birlikte çocukları Melike (19), Serkan (18), Furkan (16), Yusuf (12) ve Elif (7) karşılıyor.
‘KIZIM ‘LAVABOYA GÖTÜREYİM’ DEYİNCE DÜNYAM YIKILIYOR’
Yardım için hangi kapıyı çaldıysa yüzüne kapandığını ve emekli maaşıyla geçinmeye çalıştıklarını belirten Mehmet Zeki Aslan, “Çocuklarım bana bakıyor. Bakmıyor dersem, Allah var olmaz ama hayatım çok sıkıntılı. Yine de şükrediyorum. Rabbim bana bunu layık görmüş ki vermiş. Benim tek istediğim protez biyonik el. Çocuklarım okul okuyor. Sürekli yanımda olmadıkları zaman dışarı çıkmak istediğimde tekrar eve dönüyorum. Her şeye rağmen Rabbime çok şükür. Konuşabiliyorum, gözüm var. Buna da isyan etmiyorum. 18 yaşında kızım var. Üniversiteye hazırlanıyor. Çocuğuma bir iş imkanı tanınsa en azından hayatım normale döner. Aldığım maaş zaten yetmiyor. Bazen eşim evde olmuyor. 19 yaşındaki kız çocuğum lavaboya gittiğim zaman ‘baba, ben götüreyim’ diyor. O zaman dünyam yıkılıyor” dedi.
‘OKULU BIRAKMAK ZORUNDA KALDIM’
Serkan Aslan ise babasının durumundan dolayı psikolojisinin bozulduğu ve okulu bırakmak zorunda kaldığını kaydetti. Babasına biyonik protez el alınmasını istediklerini ifade eden Aslan, “Sonra kardeşim de bana baktı ve o da okulu bıraktı. Bir biyonik eli, kolu olursa kardeşim rahat dersine çalışır ve aklı orada kalmaz. Tek isteğim devlet büyüklerinden bir biyonik kol” diye konuştu.
Furkan Aslan da zaman zaman babasını, lavaboya götürdüğünü dile getirerek, biyonik kol yapılması durumunda psikolojilerinin düzeleceğini söyledi.
Aslan’ın 7 yaşındaki kızı Ömür de hayalinin, babasının, elinin ve bacağının olmasını görmek olduğunu söyledi.