Türkçe’de “ateş düştüğü yeri yakar” diye bir deyim var. Ama güzel ülkemin son zamanlarda yaşadığı öyle bir ateş ki kilometrelerce uzakta olsam da günlerdir sönmeyen bir yangınla yakıyor hepimizin içini.
Depremden 2 ay önce annemle telefonda konuşurken, böyle bir deprem beklendiği konusunu konuşmuştuk. O an ben bu kadar uzaktayken “Böyle bir şey olsa ne yaparım” “Sevdiklerime bir şey olsa nasıl baş ederim bu durumla” diye düşünürken gözümden yaş gelmişti. Şimdi binlerce insan bunu yaşıyor. Bir gecede insanlar ailelerini, sevdiklerini, yuvalarını ve belki de hayallerini, umutlarını kaybetti. Bugün anlıyoruz ki bu hayal bile edilemeyecek bir acı.
Göz Atın
Yazı Sona Erdi!
Yüklenemedi, lütfen tekrar deneyiniz.
Yorumlar kapalı.